تام مین
تام مین یکی از معماران فعال معاصر، بهسال 1944 در واتربری لوسآنجلس بدنیا آمد؛ او در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و هاروارد تحصیل کرد، پس از آن به تدریس در دانشگاههای کالفرنیایجنوبی و UCLA پرداخت.
مین در سال 1972، کارش را به همراه مایکل روتوندی در بازار معماری آمریکا آغاز کرد. مین، مرفسیس را با جسارت تمام و با کمک سی و شش معمار پیر و جوان در سانتامونیکای ایالاتمتحده، به راه انداخت. در آن سالها مرفسیس در مسابقات متعددی شرکت کرد و مقامهایی را هم به دست آورد. مهمترین جایزه او، پریتزکر (همارز نوبل معماری جهان) است که در سال 2005 برنده شد. مدال طلای AIA در سال 2001 نیز از جوایز ارزنده او است.
آنچه در ادامه میخوانید ترجمه آزادی است برگرفته از مصاحبه Lara Tonnicchiبا تام مین به نقل از floornature.com.
س. توماس مین غالبا تحت عنوان «پسربد معماری لسآنجلس» خواندهمیشود؛ طغیانگر دهه60. خیلی وقتها خود شما نیز در مورد خودتان مثل یک بیگانه و خارجی صحبت میکنید. مورفسیس، اسمی که شما برای دفتر طراحی خودتان در سال 1972 انتخاب کردهاید، خود تداعیکننده تمایل شدید شما برای تغییر و تفاوت است. ارائه یک تعریف خاص برای سبک معماری تاممین بسیار سخت و تاحد زیادی نشدنیاست. شما برنده جایزه بینالمللی پریتزکر 2005 و اولین آمریکایی برنده این جایزه در طول 14سال قبل از آن بودهاید. تعریف مشخص شما از معماری تام مین چیست؟
ج. حداقل پنج سوال در صحبتهای شما وجودداشت! معماری یا هر هنر دیگری نیازمند یک جور فاصله با زندگی نرمال و هنجار است؛ فاصله از رفتار و قاعده کلی چیزها. یک سوال مطرح میشود و پاسخی متناسب با آن شکل میگیرد؛ پاسخی که میبایست منتقدانه باشد. معماری منتقدانه نیز درصدد آن است که بر مساله خاصی، متفاوت و جدای از معماری هنجار و نرمال، متمرکز شود.
تصور میکنم مسیر من مانند خیلی دیگر از معماران، تمایل به نوعی مکاشفه هست که در بعضی جاها منتقد هنجارها و قاعده هاست؛ منتقد آنچه که وجود دارد... و ناچار است که متفاوت باشد و فاصله بگیرد و این انفصال و جدایی لازمه هر عمل هنرمندانهای است.
شما خواه یک نویسنده باشید و یا شاعر یا فیلمساز، آنچه را که هستید ادیبانه و با الفاظ میسازید. این ساختن، خلق یک هویت است؛ هویتی که شما میتوانید داشته باشید.... اولین کار برای یک جوان خارج از دنیای مدرسه، فرموله کردنِ گذشته و هویت خود اوست؛ اینجاست که من معماری را در نظام ارزشها قرار میدهم. من احساس میکنم مفهوم «پسر بد» گاهی اوقات تلاشی بود برای به حاشیه کشاندن من و به نوعی قرنطینه کردن من... برخی میخواستند که مسیر حرکت من را دچار وقفه کنند و من نمیخواستم تسلیم شوم! من میخواستم درست همینجا و در مرکز باشم! ...اما در مورد ایده پسر بد نکته جالبی هم هست؛ نوعی مفهوم زیرکی و باهوشی را با خود دارد. معماری نیازمند پرسشهای پیدرپی است ؛ یک کنجکاوی و پرسشگری سماجتآمیز که پایه هرگونه فکر کردنی باشد و این خصوصیت یک پسر بد است!
معماری روندی تکاملی/تدریجی است و این غیرعادی نیست که خیلی از معماران تا پنجاهسالگی و یا حتی نیمه دوم دهه ششم زندگی خود دست به کارهای جدی خود از حیث مقیاس و یا نوع کار، نزدهاند. مِیر، فرانک گری و یا هرکس دیگری که شما دوست دارید انتخاب کنید.
بایستی بسیار زیرک و با تجربه شد تا با دنیا، دنیای سیاستزده، دستوپنجه نرم کرد. معمار با پول سروکار دارد، با سرمایهگذاریهای کلان... مردم باید احساس راحتی و آرامش کنند؛ معماری آزمایشی و تجربهگونه در یک طرف و هزینهکردن پول در طرف دیگر! ارتباطی بسیار پیچیده که به معمار اجازه میدهد به حیات حرفهای خود برای حفظ آن دو ارزشِ کاملا متضاد ادامه دهد.
هزینه کردن پول نوع خاصی از محافظهکاری را دربرخواهدداشت: بیایید آنگونه انجام دهیم که قبلا هم آن را تجربه کردهبودیم؛ هزینهکردن آزمایشی، ریسکِ بیشتری دارد.
متن کامل را پس از پرداخت وجه می توانید دانلود نمایید.لطفا مشخصات خواسته شده را جهت پیگیری پرداخت دقیق وارد نمایید.
نوع فایل : word فایل زیپ شده
تعداد صفحات 35
حجم : 32 kb
مبلغ قابل پرداخت 37000 ریال
پس از پرداخت موفق وجه به صورت خودکار به صفحه دانلود هدایت می شوید و می توانید فایل را دانلود کنیددر صورت هرگونه مشکل با پشتیبانی 09357668326 تماس بگیرید.