دانلود تحقیق آماده قالب word با عنوان رابطه بین مقاومت بتن مغزه ونمونه استاندارد 13 ص

چکیده

        در بسیاری موارد نیاز به اندازه گیری مقاومت بتن یک عضو سازه ای می باشد. در این موارد مغزه گیری  به عنوان یکی از روشهای تخمین مقاومت قسمتهای داخلی یک عضو می تواند به کار رود. با توجه به عوامل مؤثر بر مغزه، مقاومت مغزه با مقاومت نمونه های استوانه ای معمول برابر نیست. لذا یک برنامه

 

 آزمایشگاهی جهت بررسی  مقاومت مغزه تهیه شد و در دانشگاه صنعتی شریف به اجرا درآمد. هدف از این برنامه تعیین ضرایبی جهت ارتباط بین مقاومت مغزه و مقاومت نمونه استوانه ای می باشد.

در این راستا نمونه هایی به صورت تیر و استوانه برای سه مقاومت مختلف بتن ساخته شدو پس از عمل آوری  از تیرها مغزه هایی گرفته شد. مغزه ها  همراه با نمونه های استوانه ای استاندارد  تحت آزمایش فشاری قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش ها،روابطی برای تعیین مقاومت بتن بر اساس مقاومت مغزه به دست آمد. 

کلید واژه ها: آزمایشهای بتن، مغزه، مغزه گیری، مقاومت بتن، نمونه های استوانه ای استاندارد   

مقدمه 

معمول ترین آزمایش بر روی بتن، آزمایش مقاومت فشاری است زیرا به هر حال بتن یک مصالح سازه ای است و از طرفی آزمایشهای مربوط به اندازه گیری مقاومت ساده هستند. نمونه های این آزمایش از بتن تازه و قبل از ریختن آن در   قالب گرفته می شود. درحقیقت این آزمایش ، مقاومت موجود در عضو سازه ای را به دست نمی‌دهد زیرا در آن اثرات انتقال،  تراکم و عمل آوری بتن با وضع موجود در سازه متفاوت است. به علاوه از آنجا که تعیین مقاومت نمونه های استاندارد معمولا در سن 28 روزه انجام می‌شود، نمی‌توان از آن برای تعیین مقاومت در سنین کمتر استفاده کرد.گاهی اوقات ممکن است اطلاعات لازم در مورد یک سازه ساخته شده موجود نباشد یا اینکه اطلاعات موجود بنابر دلایلی مورد تردید واقع شوند یا برای بررسی علل خرابی یک ساختمان پس از خرابی آن نیاز به اندازه گیری مقاومت بتن باشد.در همه این موارد آزمایشهای در محل  مورد نیاز می‌باشند. 

مغزه گیری به عنوان یکی از دقیق ترین و مهمترین آزمایشهای در محل مطرح می‌باشد. هر چند مغزه گیری بین آزمایشهای در محل جزء آزمایشهای پر هزینه و با سرعت کند محسوب می‌گردد اما دقت و قابلیت اعتماد مناسب آن انجام این آزمایش را توجیه می‌کند . در بسیاری موارد با توجه به عدم دقت سایر آزمایشهای در محل، نیاز به مغزه گیری وجود دارد اگرچه آنها در کاهش تعداد مغزه های مورد نیاز موثر می‌باشد. شایان ذکر است که بررسی دقیق و هوشمندانه باید همواره همراه آزمایشهای غیر مخرب باشدکه مغزه گیری را نیز دربرمی گیرد.

جهت ارزیابی نتایج این آزمایشها باید رابطه بین نتایج در محل و مقاومت بتن تعیین گردد. هدف از این مقاله ارائه ضرایبی برای ارتباط دادن مقاومت مغزه و مقاومت نمونه استوانه ای استاندارد برای مقاومتهای کمتر از Kg/cm²  450 بر اساس مطالعات آزمایشگاهی می باشد.    

تاریخچه :   

در اوایل دهه 60 میلادی و در اوایل شروع تحقیقات بر روی مقاومت مغزه در مقاله ای توسط آقایان Tynes و Mather بیان شد که برای افزایش دقت نمونه های مغزه گیری علاوه بر افزایش تعداد مغزه ها باید ابعاد آنها را نیز بزرگ تر در نظر گرفت[4]. در همان دهه افراد مختلف  کارهای آزمایشگاهی و تجربی زیادی در این زمینه انجام دادند. آنها نیز به این نتیجه رسیدند که نتایج آزمایش مقاومت فشاری مغزه ها دارای انحراف معیار بیشتری نسبت به نمونه های استاندارد می باشند [4]. آقای Bloem در سال 1968 به این نتیجه رسید که در صورت عمل آوری خوب و ایده آل مقاومت فشاری مغزه ها به طور متوسط %10 کمتر از مقاومت نمونه های استوانه ای استاندارد عمل آوری شده تحت شرایط میدانی می باشد در حالی که برای عمل آوری ضعیف این مقدار ممکن است به %20 برسد [4]. در همان سال Petersons نیز اعلام کرد که نسبت مقاومت مغزه به مقاومت استوانه استاندارد (در عمر یکسان) همواره از یک کمتر است و این نسبت با افزایش سطح مقاومت استوانه کاهش می یابد. او مقادیر تقریبی این نسبت را قدری کمتر از یک برای وقتی که مقاومت استوانه استاندارد حدود MPa 20 باشد و 7/0 برای وقتی که مقاومت نمونه استوانه ای استاندارد Mpa 60 باشد به دست آورد . او همچنین نشان داد با افزایش عمق زیر سطح فوقانی، مقاومت مغزه افزایش می یابد]1]. 

       در سال 1971، Petersons پیشنهاد کرد که برای شرایط معمولی افزایش در مقاومت پس از سه ماه در مقایسه با مقاومت 28 روزه حدود %10 و برای عمر 6 ماه %15 درنظر گرفته شود هر چند سه سال بعد توسط Plowman و همکارانش شواهدی به دست آمد که نشان می دهند بتن در جا ریخته شده در کارگاه پس از 28 روز افزایش کمی در مقاومت حاصل می نماید[1].

     در سال 1977 Bentur و Bungey به این نتیجه رسیدند که در مورد سنگدانه هایی با حداکثر اندازه mm 20، مغزه های با قطر mm 50 دارای مقاومتی حدود %10 کمتر از مغزه های با قطر mm 100 می باشد [1]. گزارشهای مختلف در سال 1977 توسط Malhotra و Murphy پیشنهاد می کنند که حتی در شرایط ایده آل در قالب ریختن و به عمل آوردن بتن غیر محتمل است که مقاومت مغزه ها بیش از %70 تا %85 مقاومت نمونه های آزمایشهای استاندارد باشد [1]. در سال 1979، Bungey رابطه بین تغییرات مقاومت مغزه با تغییرات l/d   را به دست آورد و همچنین ضرایبی جهت تعیین مقاومت مکعبی بتن از مقاومت مغزه های کوچک (با قطر mm44) ارائه داد [3]. آزمایشهای ژاپنی ها در سال 1979 نشان داد که آزمایش در حالت خشک نتایجی را که حدود %10 بیش از نتایج آزمایش در حالتی که مغزه مرطوب باشد به دست می دهد [1]. در سال 1984، آقایان Munday و Dhir اثر l/d را برمقاومت بررسی نمودند. آنها همچنین روابطی تجربی برای به دست آوردن مقاومت مکعبی بتن از مقاومت مغزه پیشنهاد نمودند[3]. در سال 1992 Lee et al پیشنهاد کرد که از مقاومت مغزه های استاندارد به عنوان پایین ترین حدمقاومت واقعی بتن در ساختمان استفاده گردد. 

متن کامل را پس از پرداخت وجه می توانید دانلود نمایید.لطفا مشخصات خواسته شده را جهت پیگیری پرداخت دقیق وارد نمایید.

نوع فایل ： word  فایل زیپ شده

تعداد صفحات 13 

حجم ：  580   kb

مبلغ قابل پرداخت 17000  ریال

پس از پرداخت موفق وجه به صورت خودکار به صفحه دانلود هدایت می شوید و می توانید فایل را دانلود کنید در صورت هرگونه مشکل با پشتیبانی 09357668326 تماس بگیرید.

نام و نام خانوادگی :
ایمیل :
موبایل :