دانلود تحقیق آماده قالب word با عنوان معاد از دیدگاه مطهری ۱۲ ص

معاد و جاودانگی از منظر استاد شهید مطهری مسئله معاد وجاودانگی از نظر اهمیت بعد از مسئلهِ توحید مهمترین مسئله دینی و اسلامی است و پیامبران آمده اند که مردم را به دو حقیقت معتقد کنند یکی مبداء (خدا) و یکی معاد (قیامت.) مسئله معاد در ردیف ضروریات دین است و انکار آن موجب ارتداد است. با توجه به آیات و روایات می توان این چنین برداشت کرد که همانطور که انسان باید خداشناس باشد لازم است معادشناس هم باشد.

 

 معاد جزء اصول دین است ولی فرع و طفیلی نبوت است اما سرّ اینکه معاد را جزء اصل دین قرار داده اند نه صرف این بوده است که یکی از ضروریات دین و از توابع نبوت است بلکه یک مسئله ای بوده است که راه استدلال بر آن - لااقل تا اندازه ای - باز بوده و قرآن می خواسته است که مردم به مسئلهِ قیامت به عنوان یک مسئلهِ مستقل اعتقاد پیدا کنند.     انسان در آن دنیا آن چنان است که اینجا خودش را بسازد یعنی رابطه و پیوستگی بسیار شدیدی میان زندگی دنیا و آخرت برقرار است. اساساً در آن دنیا هر کسی در وضع خودش هست بدون آنکه تاثیری در وضع دیگری داشته باشد.      در قرآن ما کلماتی شبیه معاد داریم ولی کلمهِ معاد نداریم. عود یعنی بازگشت و در جایی استفاده می شود که یک چیزی از یک اصلی آمده باشد و دو مرتبه به آن اصل برگردد.     اما اجمالاً در بحث چگونگی معاد آنچه که اکنون قابل قبول تر به نظر می رسد این است که معاد در عین اینکه عود به پروردگار است ولی در عین حال کیفیت جسمانی دارد ولی نه با این بدنی که در دنیا زندگی می کند و بعد از مرگ می پوسد بلکه با بدنی که هم اکنون با این بدن دنیوی متحد است و بعد از مرگ از آن جدا می شود، این بدن بالذات زنده است و بدن لطیف یا بدن مثالی نام دارد.     سیر کلی بحث:     شهید مطهری در کتاب زندگی جاوید و حیات اخروی ابتدا به تبیین ضرورت بحث معاد می پردازد و در نهایت نتیجه می گیرد که اصل معاد یکی از مهمترین ارکان جهان بینی اسلامی است.     ایشان در ادامه به تبیین منبع و منشاء ایمان به حیات اخروی می پردازد و این منبع را قبل از هر چیز وحی معرفی می کند و نتیجه می گیرد که درجهِ ایمان افراد به حیات اخروی ناشی از درجه ایمان فرد به اصل نبوت و ثانیاً سطح معارف و تصور فرد از اصل معاد است.     شهید مطهری در بخش سوم کتاب به تبیین مسائل لازم برای تبیین زندگی جاوید و حیات اخروی می پردازد و دو مسئلهِ ماهیت مرگ و روح را تشریح می کنند. در بحث اول به استناد قرآن مرگ را همان توفی معرفی می کند و در بحث دوم به اثبات اصالت روح و استقلال آن از بدن می پردازد. و در نهایت نتیجه می گیرد که: -1 مرگ انتقال از عالمی به عالم دیگر است. -2 شخصیت واقعی انسان همان روح اوست که”من” تعبیر می شود و این روح با مرگ باز ستانده می شود.     شهید مطهری سپس به تشریح نمونه هایی از قرآن در مورد مکالمهِ انسان با فرشتگان بعد از مرگ می پردازد و به اصطلاح اثبات قرآنی روح را می آورد. در این قسمت به تشریح زندگی پس از مرگ می پردازد و عنوان می نماید که انسان پس از مرگ بلافاصله وارد قیامت کبری نمی شود بلکه وارد عالمی دیگر می شود که حد فاصل میان دنیا و آخرت است و بدان عالم برزخ گویند و در قرآن نیز تنها در آیهِ 1 سورهِ مؤمنون بدان اشاره شده است. ایشان سپس در توضیح ویژگی های عالم برزخ می فرماید که در این عالم هنوز امکان رشد و انحطاط بشر وجود دارد و همچنین این عالم یک جریان حیاتی است و برای مدعای خود آیاتی را از قرآن به عنوان شاهد مثال می آورد. این آیات به سه بخش تقسیم می شوند:1 - آیاتی که جریان یک سلسله گفت و شنودها میان صالحان و یا فاسدان را با فرشتگان بیان می کند -2 آیاتی که علاوه بر جریان بالابیان می کند که فرشتگان به صالحان می گویند از نعمات الهی بهره بگیرید و3 - آیاتی که مستقیماً از گفت و شنودمیان فرشتگان با انسان های خوب و بد و تنعم و عذاب ایشان در فاصلهِ بین مرگ و قیامت یاد کرده است.     در ادامه شهید مطهری به تبیین قیامت کبری می پردازد و بیان می کنددر زمان وقوع آن عالم منهدم شده و از نو بازسازی می شود. سپس به تبیین رابطهِ دو جهان پرداخته و لازمهِ سعادت اخروی را اعمال صالح دنیوی می داند و در آخر هم به وجود شباهت و تفاوت دنیا و آخرت می پردازد.     در پایان شهید مطهری به تشریح استدلالات قرآن می پردازد که این استدلالات شامل سه بخش است: -1 مانعی در راه قیامت نیست -2 به ذکر نمونه ها می پردازد (الف: جریان خاصی در گذشته ب: مثال از نظام موجود در جهان) -3 قیامت را امری ضروری معرفی کرده و نبود آن را مستلزم امری ناروا در مورد خداوند می داند. ایشان سپس در تبیین موضوع سوم به تشریح عدل و حکمت الهی و رابطهِ آن با معاد می پردازد و نتیجه می گیرد که نبود معاد با عدل و حکمت الهی منافات دارد.     معاد، رکن جهان بینی اسلامی:     معاد از شروط مسلمانی است. رسول الله پس از اصل توحید به مهمترین اصلی که توصیه فرموده است اصل معاد است. در قرآن کریم آیات زیادی در مورد معاد و به طور کلی عالم پس از مرگ وجود دارد. منتها در 12 آیه رسماً پس از ایمان به خدا از ایمان به روز آخر یاد کرده است.     تعبیر یوم آخر:     قرآن با این تعبیر به دو نکته اشاره کرده است: -1 جهان دو دوره دارد و هر دوره را به عنوان یک روز تعبیر کرده است، دورهِ دنیا و دورهِ آخرت. -2 سعادت ما در گرو این است که به آن دو دوره ایمان بیاوریم از این جهت که ما را متوجه عکس العمل اعمال خود می کند یعنی بدانیم اعمال ما نابود نمی شود بلکه باقی مانده و در روزی دیگر به حساب آن رسیدگی می شود و البته سعادت ما در آن روز نیز از آن جهت وابسته به این ایمان است که مایهِ حیات سعادت آمیز یا شقاوت آلود ما می شود.      منبع و منشاء ایمان به حیات اخروی:     منشاء ایمان به معاد قبل از هر چیز وحی است. بشر بعد از شناخت خدا و ایمان به صدق گفتار پیامبران به اصل معاد ایمان می آورد. پس درجهِ ایمان فرد به حیات اخروی منبعث از دو مطلب است: -1 درجهِ ایمانش به اصل نبوت -2 سطح معارف فرد و تصور او از اصل معاد. علاوه بر راه وحی یک سری راههای دیگر و قرائن و شواهدی موجود است که نتیجهِ تلاش علمی و عقلی بشر است و حداقل تاییدی است بر اصل معاد که عبارتند از: راه شناخت خدا، راه شناخت جهان و راه شناخت روح و نفس انسان.     مسائل لازم برای تبیین زندگی جاوید و حیات اخروی:     -1 ماهیت مرگ:     مرگ چیست؟ قرآن برای مرگ از تعبیر توفی استفاده کرده است. یعنی گرفتن چیزی به طور کامل و بدون کم و کسر. در 14 آیه تعبیر توفی آمده است که دلالت بر این معنا می کند. پس انسان به تعبیر قرآن در هنگام مرگ تحویل گرفته می شود.     نتایج: 2 -مرگ انتقال از عالمی به عالم دیگر است و حیات انسان به نوعی دیگر ادامه پیدا می کند. آنچه شخصیت واقعی انسان را تشکیل می دهد و “من” او محسوب می شود جهاز جسمانی انسان نیست بلکه چیزی است که نابود نمی شود که به تعبیر قرآن همان نفس یا روح است. -3 این روح ملاک شخصیت واقعی انسان است و جاودانگی انسان به واسطهِ جاودانگی اوست و باید توجه کرد که این روح با مرگ به نشئه ای که از جنس و سنخ روح است منتقل شده و به تعبیری آن حقیقت فوق مادی باز ستانده می شود.     مسئلهِ روح:     مسئلهِ روح از امّهات معارف اسلامی است. معارف اسلامی صریحاً بر اصالت روح و استقلال آن از بدن و در واقع به عنوان حقیقتی غیر مادی تاکید کرده است. عده ای معتقدند که بعد از مرگ همه چیز نابود می شود منتها در قیامت مجدداً افراد زنده می شوند، که آیات قرآن در باب حیات بلافاصله بعد از مرگ دلیل قاطعی بر رد این نظریه است. دلیل قائلین به روح حدود 20 آیه است. علاوه بر این مجموع آیات روح به ضمیمهِ آیهِ “نفخت فیه مِن روحی” که دربارهِ انسان آمده است نشان دهندهِ غیر مادی بودن روح است. علاوه بر قرآن مطالب زیادی نیز در سخنان معصومین آمده است. در نهایت عقیدهِ انکار روح یک تفکر کثیف غربی است که از حس گرایی ناشی می شود.     نمونه هایی از مکالمهِ بین ارواح انسان ها و ملائکه، بعد از مرگ، از قرآن:     -1 ان الذین توفهم الملائکهِ ظالمی انفسهم قالوا فیم کنتم؟ قالوا کنا مستضعفین فی الارض قالوا الم تکن ارض الله واسعهِ فتها جروا فیها؟ اولئک ماویهم جهنم و سائت مصیرا(1)     در این آیه به ما یادآوری می شود که بیچارگی و ناتوانی در محیط عذر موجه به شمار نمی رود مگر آنکه حتی راه مهاجرت هم بسته باشد. همچنین در این آیه از مرگ به توفّی تعبیر شده است و ضمناً از احتجاج میان فرشتگان و انسان در لحظات پس از مرگ سخن می گوید که خود نشان دهندهِ از بین نرفتن حقیقتی در انسان است که همان روح است.     -2 و قالوا اذا ضللنا فی الارض ائنّا لفی خلقٍ جدیدٍ بل هم بلقاء ربهم کافرون قل یتوفهم ملک الموت الذی وکل بهم ثم الی ربکم ترجعون.(2)     در اینجا شبهه ای از طرف منکران مطرح می شود و سخن شبهه کنندگان این است که با مردن افراد و متفرق شدن اجزاء، بدن و شخصیت واقعی ما هم نابود می شود. قرآن هم در جواب می فرماید شخصیت واقعی شما هیچ گاه کم نمی شود تا نیازی به یافتن باشدو صراحتاً بقاء روح را در عین فانی شدن اعضاء بدن ذکر می کند. 

متن کامل را پس از پرداخت وجه می توانید دانلود نمایید.لطفا مشخصات خواسته شده را جهت پیگیری پرداخت دقیق وارد نمایید.

نوع فایل ： word  فایل زیپ شده

تعداد صفحات 12

حجم ：  21   kb

مبلغ قابل پرداخت 20000  ریال

پس از پرداخت موفق وجه به صورت خودکار به صفحه دانلود هدایت می شوید و می توانید فایل را دانلود کنیددر صورت هرگونه مشکل با پشتیبانی 09357668326 تماس بگیرید.

نام و نام خانوادگی :
ایمیل :
موبایل :