مسایل مبتلا به معلمان در مدرسه از چه جنسی است ؟ فعال صنفی روی چه چیزهایی در مدرسه کارکند؟
وظیفه تشکل ها توانمند سازی معلمان است. توانمند کردن معلم از راه شعارهای کلی و پوپولیستی در خیابان تامین نمی شود. معلم توانمند معلمی است که نقش مهمی در مدرسه ایفا کند. معلم توانمند، باسواد است و رفتار حرفه ای دارد. اولیا او را قبول دارند. کم کاری نمی کند . حقوق حرفه ای خود را می شناسد و با همکاران خود احساس همبستگی می کند.
در حال حاضر معلم در نظام مدرسه ضعیف است و حداقل بخشی از این ضعف به خود معلمان بر می گردد و بخش عمده آن البته به سیستم بی در و پیکر استخدام و گزینش معلمان برمی گردد که در استخدام معلمان ضوابط حرفه ای را رعایت نمی کند.
برخی دوستان می گویند درکنار انتقاد راهکارهای عملی برای کارصنفی بدهید.
در زیر فهرستی از کارهای صنفی را ارائه می دهم و وارد مسایل ریز می شوم . البته در مدرسه فعالیت صنفی محدود به این هایی که من می گویم نمی شود . این فهرست را می توان طولانی کرد. دوستانی که ایده های خیلی بزرگ دارند قاعدتا باید ابتدا از کارهای کوچک شروع کنند. عده ای ممکن است بگویند فضا بسته است و اجازه این کارها را نمی دهند. این حرف تا حدودی درست است اما مطلق نیست. اگر در سیستم به قدری خفقان وجود دارد که اجازه فعالیتهای خُرد در مدرسه را نمی دهد ، همین سیستم به طریق اولی اجازه فعالیتهای کلان خارج از مدرسه را هم نمی دهد.
من در اینجا فهرستی از کارهای صنفی درون مدرسه که اغلب آنها در چارچوب مقررات و قوانین موجود تحمل می شود را می نویسم . این فهرست را به راحتی می توان طولانی کرد. اما در شرایط فعلی اصولا فعالیت صنفی در مدرسه به گونه دیگری تعبیر می شود و برداشت عمومی این است که فعالیت صنفی یعنی شلوغکاری و دعوت به اعتصاب و تجمع خیابانی و زیرپا گذاشتن قانون. این تلقی با اعتمادسازی اصلاح می شود و مسیر اعتمادسازی مسیری طولانی است. ممکن است فعالان صنفی بگویند اینهایی که من می نویسم فعالیت صنفی نیست. بسیار خوب دوستان هم با همین وضوح فهرستی از فعالیت صنفی ارائه دهند و بگویند جای فعالیت صنفی کجاست؟ مدرسه یا خیابان ؟
1- ما در مدرسه نهادی به نام « شورای معلمان » داریم که توسط خود معلمان به ابتذال کشیده شده است. تلاش برای احیای این نهاد بسیار مهم، یک کار صنفی است.
2- در خیلی از مدارس معمولا چند نفر آدم بیکاره آشکار و پنهان وجود دارند که سر ماه حقوق می گیرند ولی عملا یا در مدرسه حضور ندارند یا کار مفیدی نمی کنند. تقاضا برای خروج اینها از مدرسه یک کار صنفی است.
3- برخی دوایر اداری کاملا زاید هستند تقاضا برای حذف این بخش ها یک کار صنفی است. الان به ازای هر دو معلم گچ به دست ، یک نیروی اداری و خدماتی مشغول کار است. تقاضا برای کاهش نیروهای خدماتی و اداری کاری صنفی است.
4- همکاران اغلب مطالعه نمی کنند. در هر مدرسه می توان کتابخانه وژه ای متشکل از 40-50 کتاب خوب و مفید برای معلمان ایجاد کرد. کتاب ها حتی الامکان سیاسی نباشند که حساسیت ایجاد کند. این یک کار صنفی است.
5- خرید یک یا چند روزنامه با گرایش متفاوت برای دفتر معلمان و آشنا کردن آنها به مطالعه و در مرحله بعد خرید روزنامه یک کار صنفی است.
6- راه اندازی سایت های علمی در فضای مجازی و تشویق همکاران به آشنا شدن با کار با کامپیوتر و حضور در فضای مجازی و شرکت در بحث و گفت و گوهای صنفی و علمی و حرفه ای یک کار صنفی است.
7- تلاش برای اختصاص پست های مدیریتی و اداری بیشتر به همکاران زن و تشویق همکاران زن برای پذیرش پست های مدیریتی یک فعالیت صنفی است.
8- حل معضل قدیمی بودجه نان و پنیر و چایی معلمان در زنگ تفریح و تامین اعتباری پایدار برای آن یک کار اساسی صنفی است.
9- تلاش برای احیای بُن معلمی در مناسبت های مختلف به شکل آبرومند و نهادینه کردن آن یک اقدام صنفی است.
10- ایجاد چهارچوبی محترمانه برای برگزاری روز معلم و هدیه دانش آموزان به معلمان یک کار صنفی است.
11- آموزش و کنترل معلمانی که دست بزن دارند و قادر به کنترل اعصاب خود در برخورد با بی انضباطی دانش آموزان نیستند یک کار صنفی است.
12- مذاکره با وزارتخانه و مدیران کل و روسای مناطق برای کاهش تراکم دانش آموز به 30 نفر در کلاس به خصوص در برخی مدارس حاشیه شهرهای بزرگ یک کار صنفی است.
13- تلاش برای با معنا کردن و تغییر محتوای دوره های آموزش ضمن خدمت در جهت تخصصی و حرفه ای شدن آموزش ها یک کار صنفی است.
14- با معنا کردن فعالیت انجمن اولیا و مربیان مدرسه و تغییر جایگاه آن از ابزاری در دست مدیر به یک نهاد موثر در اداره مدرسه یک کار صنفی است.
15- کمک به تفویض اختیارات بیشتر به مدرسه به خصوص به انجمن اولیا و مربیان و شورای معلمان یک کار صنفی است.
16- پافشاری بر اینکه مدیر مدرسه باید بر اساس ضوابط حرفه ای و تخصصی و تجربی منصوب شود و نه بر اساس معیارهای خویشاوندی یا وابستگی های سیاسی ، یک کار صنفی است .
17- تهیه یک صندلی و میز آبرومند در کلاس درس برای نشستن معلم و تهیه وسایل کمک آموزشی یک کار صنفی است.
18- مخالفت با استخدام های بی رویه در آموزش و پرورش و تلاش در جهت تعدیل نیرو و تعیین تکلیف افراد مازاد و معذور و بیمار به نفع شاغلان، یک کار صنفی است.
19- اداره مدارس توسط تعاونی های معلمان با قیمت تمام شده هم برای معلمان منفعت مالی دارد و هم مدارس را از زیر نفوذ دولت خارج می کند و یک کار صنفی است.
20- ضابطه مند کردن اخذ کمک های مالی اولیا به مدرسه و نظارت نماینده معلمان بر روند اخذ و هزینه کرد کمک ها و غیر اجباری بودن آن یک کار صنفی است.
21- برپایی جلسات بحث و گفت و گو در فضاهای سرپوشیده (تالارها و سالن ها ) با حضور معلمان و دعوت از افراد صاحب نظر ، یک کار صنفی است.
22- شناسایی تبعیض های موجود در قانون مدیریت خدمات کشوری به صورت مستند و مذاکره با مسئولان برای رفع تبعیض یک کار صنفی است.
23- پافشاری بر افزایش حقوق سالانه متناسب با تورم سال قبل یک در خواست قانونی و صنفی است.
منبع: سخن معلم