کارورزی چیست؟

هر تجربه آموزشی را که با شغل ترکیب شود، می توان  کارورزی نامید و همین ترکیب است که کارورزی را به ابزاری منحصر به فرد برای ( کنکاش شغلی) (Career Exploration) تبدیل می کند.

اصل کلمه کارورزی به واژه (کارورز) بر می گردد و به فردی گفته می شود که در حین تحصیل در آموزش عالی و یا بلافاصله بعد از پایان دوران تحصیل ون تنها با هدف کسب تجربه و مهارت کاری و عملی در موسسه ای مشغول به کار می شود.

کارورزی می تواند برای افراد حالت اجباری یا اختیاری داشته باشد. یعنی کارورز گاهی اوقات باید برای گذراندن دو یا سه واحد درسی در دانشگاه به دوره کارورزی روی بیاورد و یا اینکه خودش به طور داوطلبانه در یک واحد صنعتی یا اداری مشغول کار (بون دستمزد) شود. دوره کارورزی امکان و فرصتی برای آشنایی دانشجویان با محیط کار محسوب می شود که نه تنها باعث افزایش قابلیت های آنان برای اشتغال در آینده می شود بلکه به کارورزان قدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می دهد تا بتواند بهتر به علاقمندی ها و گرایش های خود در زمینه های مختلف پی برده و نقاط ضعف و قوت کار خود را ارزیابی کنند.

2-مشکلات کارورزی در ایران

برخی از مشکلات کارورزی دانشجویان دانشگاههای ایران را می توان به دو بخش زیر تقسیم کرد:

مشکلات ناشی از دانشگاه ها:

1- عدم حضور استاد راهنما(یا سرپرست کارآموز) و عدم ارتباط وی در حین کارورزی.

2- کمبود منابع اطلاعاتی: کمبود منابع موجود و عدم تشابه آنها، امکان کسب تجربه یکسان را برای دانشجویان هم رشته فراهم نمی کند لذا سطح یاد گیری دانشجو متفاوت خواهد بود.

3- نحوه ارزیابی کیفیت کارورزی: در اکثر مراکز دانشگاهی به میزان فراگیری و افزایش دانش عملی دانشجو در طی دوره کارورزی توجه زیادی نمی شود و ارائه گزارش و دادن نمره بیشتر جنبه رفع تکلیف به خود گرفته است.

مشکلات ناشی از محیط  کار

1-      پذیرش: اغلب سازمان ها یا واحدهای صنعتی بزرگ معمولا از پذیرش دانشجو خودداری می کنند، یا شرایطی قائل می شوند که دانشجو ترجیح می دهد در سازمان ها و واحدهای صنعتی کوچک تر به کارورزی بپردازد.

2-  نداشتن مسوول خاصی برای راهنمایی دانشجویان در سازمان ها یا واحدهای صنعتی.

3-  برخوردار نبودن دانشجویان از امکانات رفاهی.

4- سایر مشکلات: مانند نبود انگیزه کافی در مدیران سازمان ها یا واحدهای صنعتی و نا آشنایی آنها با اهمیت کارورزی.

از طرفی در زمینه کارورزی در ایران هنوز برنامه مدون و مصوبی وجود ندارد.

3-  اهمیت و مزایای کارورزی

در کل هیچ جانشینی برای برای تجربه عملی وجود ندارد. کارورزی ابزاری برای تبدیل تئوری به عمل و همچنین تلاشی برای ایجاد پیوندهایی بین محیط عملی و مراکز آموزشی است.

برای انجام کنکاش شغلی نیز کارورزی از بقیه گزینه ها مناسب تر است. واضح است که هرگز نمی توان از طریق مطالعه یا گفت و گو با افراد مطلع به اطلاعات کافی و مورد نیاز برای کنکاش شغلی دست یافت. کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به فرد اجازه می دهد بهترین نتیجه گیری ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهید.

الف) کنکاش شغلی و توسعه مهارت ها

یکی از با ارزشترین جنبه های کارورزی ممکن است بدست آوردن فرصت برای صحبت کردن رسمی یا غیر رسمی با افراد حرفه ای در زمینه شغلی که کارورزان به آن علاقه دارند، باشد. کارورزان می توانند از آنها درباره مسیرهای شغلی شان بپرسند و از آنها بخواهند تا به آنها یا در کل کسانی که در ابتدای این مسیر شغلی قرار دارند نصیحت یا توصیه کنند.

ب) شبکه سازی

افرادی که در حین کارورزی ملاقات می شوند، ممکن است بعدها به طور شگفت آوری در زندگی کارورزان دوباره ظاهر شوند، به ویژه اگر کارورزان به فعالیت در آن زمینه شغلی یا زندگی در همان شهر ادامه دهند. برای مثال ممکن است یکی از همکاران سابق کارورزان در یک دوره کارورزی به همکار، رئیس، مشتری و یا حتی مربی آنها بدل شود.

 ج) مزایای دو جانبه

همانطور که کارورزان مشغول کارورزی برای یک سازمان هستند، ممکن است آن سازمان نیز در حال ارزشیابی آنها باشد و اگر کارورزان تصمیم بگیرند که علاقه مند هستند پس از کارورزی در آن سازمان مشغول به کار می شوند، آن وقت دوره کارورزی می تواند برگ برنده کارورزان باشد. در واقع امروزه بسیاری از کارفرمایان مایل هستند تا کارمندان جدید خود را از میان کارورزان خود انتخاب کنند زیرا آنها شناخت بهتری نسبت این افراد دارند.

 4-وضعیت کارورزی در کشورهای پیشرفته

    کشورهای پیشرفته به منظور پیوند توانایی های دانشگاه و نیازهای بخش خصوصی/ صنعت الگوهای گوناگون بسیاری بکار برده می شود که از میان  آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

الف) مشاوره

1-  قرار دادهای مشاوره ای برای حل مسائل آشکار: زمانی اس که مدیران صنایع به دانشگاه مراجعه می کنند و از محققان در زمینه یک مشکل خاص که با آن مواجه شده اند مشاوره می گیرند.

2-  قراردادهای مشاوره ای برای یافتن و حل مشکلات: بعلت مشغولیت زیاد مدیران صنعت معمولا بسیاری از مسائل و مشکلات از دید آنها مخفی می ماند. در این زمان محققان دانشگاه می توانند مشکلات آنها را تشخیص داده و برای آن راه حل پیشنهاد کنند.

ب) توسعه آموزش و برنامه های آموزشی

1- دوره های تکمیلی با مدرک مشترک: این دوره ها که اغلب در مقاطع کارشناسی ارشد و توسط متخصصین دانشگاهی و صنعتی به کمک هم طراحی و اجرا می شوند نقش موثری در افزایش بهره وری و کاراآیی نیروی انسانی و سیستم آموزشی دانشگاه دارد، بطوری که اغلب پروژهای دانشجویی در این روش به نوآوری و خلق محصول یا خدمت جدید منجو خواهد شد.

2- دوره های مداوم آموزش کوتاه مدت: این دوره ها با هدف به روز نگه داشتن اطلاعات فنی و علمی کارشناسان بخش صنعت طراحی و با مشارکت صنعت انجام می پذیرد.

ج) فعالیت های تحقیق و توسعه

1- پیمانکاران پژوهش: در این روش، پس از تعیین موضوعات تحقیق که می تواند به شیوه مشاور نیز صورت گرفته باشد، کارشناسانی از صنعت که بکارگیرندگان نتایج حاصله می باشند، به مراکز تحقیقاتی دانشگاهی معرفی شده، تا اولا در طول اجرای پروژه هماهنگی های لازم را به عمل آورده و ثانیا در صورت نیاز آموزش های لازم را دریافت کرده و نتیجه تحقیقات را با خود به صنایع مربوطه عودت نماید.

2- اجرای مشترک پروژه ها: در این روش پروژه به صورت مشترک تعریف و اجرا و نظارت می شوند. البته ساماندهی و تقسیم وظایف بر اساس نوع پروژه می تواند متفاوت باشد.

3- سرمایه گذاری مشترک پروژه ها: در بسیاری از زمینه ها که مورد علاقه هر دو طرف دانشگاه و صنعت می باشد، پروژه هایی تعریف و با سرمایه گذاری مشترک اجرا می شوند که هم دانشگاه و هم صنعت از دستاوردهای آن جهت توسعه علوم و فن آوری استفاده می نماید. این کار می تواند به صورت تاسیس مراکز تحقیقاتی مشترک نیز صورت پذیرد که در این صورت مرکز تاسیس شده دارای شخصیت حقوقی مستقل خواهد بود

همچنین می توان به سایر زمینه های همکاری از قبیل بازدید منظم متقابل، نشست های سازماندهی شده مشترک، کنفرانس ها و سمینارها، انتشارات مشترک، نمایشگاه مشترک، حمایت صنعتی از دانش پژوهان و انجمن ها و کارآموزی دانشجویان در صنعت اشاره نمود.

4- کار آمد شدن دانشجویان در هر  زمینه ای و همچنین مهیا کردن آنها برای اشتغال، چیزی فراتر از آموخته های نظری کلاس درس را می طلبد و نتایج مثبتی که از همپا شدن علم با عمل حاصل می شود بر هیچ کس پوشیده نیست. کارورزی به دانشجویان فرصت می دهد تا به بهترین نحو از یک محیط کاری عینی تجربه کسب کنند. امروزه در جهان، کارورزی(Intemship) بهترین گزینه برای انجام کنکاش شغلی به شمار می رود. در واقع کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به  دانشجویان اجازه می دهد بهترین نتیجه گیری ها را در باره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهند. از همه مهمتر اینکه کارورزی می تواند به دانشجویان مهارت های شغلی مهمی را همانند برقراری ارتباط، تعهد کاری، وقت شناسی، حل مساله، کارگروهی، خود مدیریتی، برنامه ریزی و سازماندهی و آشنایی با فن آوری بیاموزد که امروزه برای شاغل شدن بسیار واجب و ضروری هستند. اما متاسفانه کارورزی در سیستم آموزش عالی کشور ما چندان از سوی دانشجویان جدی گرفته نمی شود. به نظر می رسد دلیل این امر عدم آشنایی دانشجویان با ضرورت آمادگی شغلی در دوران دانشجویی و عدم اطلاع از نقش حیاتی کارورزی در آمادگی شغلی باشد.

5- به همین دلیل است که اکثر کارورزان ما ابتدایی ترین اصول و مقررات محیط کار نظیر نحوه برخود با مجموعه کارمندی و کارگری را نمیدانند و در نتیجه قلدر به استفاده بهینه از این دوره حیاتی نمی باشند.

6-در حقیقت دانشجویانی که از یک سو بنیه علمی خود را تقویت می کنند و از سوی دیگر خود را از نظر عملی و کاربردی آماده می کنند، براحتی وارد بازار کار می شوند و حتی حاضر به کار کردن با حقوق ها و دستمزدهای پایین نیستند.

با بررسی های انجام شده توسط محققان، به نظر می رسد که برای انجام یک کارورزی صحیح و موثر عواملی همچون مدیریت، برنامه ریزی صحیح، نوع کار ارائه شده به کارورز ، میزان اعتبار دوره کارورزی و حمایت های جانبی از کاروز دخیل هستند.

کارورزی چیست؟
امروزه و به خاطر آنکه واژه کارورزی کاربردهای فراوانی دارد، گاهی اوقات به سختی می‌توان منظور گوینده را از واژه کارورزی استنباط کرد. در حقیقت می‌توان هر تجربه آموزشی را که با شغل ترکیب شود، کارورزی نامید و همین ترکیب است که کارورزی را به ابزاری منحصر به فرد برای کنکاش شغلی  تبدیل می‌کند. اصل کلمه کارورزی به واژه کارورز برمی‌گردد و به فردی گفته می‌شود که در حین تحصیل در آموزش عالی و یا بلافاصله بعد از پایان دوران تحصیل و تنها با هدف کسب تجربه و مهارت کاری و عملی در مؤسسه‌ای مشغول بکار می‌شود ‌ کارورزی می‌تواند برای افراد حالت اجباری یا اختیاری داشته باشد. یعنی کارورز گاهی اوقات باید برای گذراندن دو یا سه واحد درسی در دانشگاه به دوره کارورزی روی بیاورد و یا اینکه خودش به طور داوطلبانه در یک واحد صنعتی یا اداری مشغول کاربدون دستمزد شود. دوره کارورزی امکان و فرصتی برای آشنایی دانشجویان با محیط کار محسوب می‌شود که نه تنها باعث افزایش قابلیت‌های آنان برای اشتغال در آینده می‌شود بلکه به کارورزان قدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می‌دهد تا بتوانند بهتر به علاقمندی‌ها و گرایش‌های خود در زمینه‌های مختلف پی برده و نقاط ضعف و قوت کار خود را ارزیابی کنند. مثلاً حضور در کتابخانه برای کارورز، برخورد با واقعیت‌ها را به دنبال دارد. در واقع می‌توان اصول نظری که اساس یک مصاحبه خوب در بخش مرجع را تشکیل می‌دهند به بهترین شکل در کلاس درس تدریس کرد اما روش‌های ارتباطی واقعی را فقط از طریق تمرین و برخورد با مراجعه‌کننده می‌توان کسب کرد و در مرحله عمل است که کارورز قادر به برقراری ارتباط گفتاری یا کلامی و افزایش مهارت‌های ارتباطی گفتاری و غیر گفتاری خواهد شد. آشنایی با منابع مرجع به خاطر نیازهای فوری و سرعت عمل داشتن در امر اطلاع‌رسانی همه از مزایای حضور در کتابخانه محسوب می‌شوند.کارآمد شدن‌دانشجویان‌در هر زمینه‌ای و همچنین مهیا کردن آنها برای اشتغال ‌، چیزی‌فراتر از آموخته‌های‌نظری‌کلاس‌درس‌را می‌طلبد و نتایج‌مثبتی‌که‌ازهمپاشدن‌علم‌با عمل‌حاصل‌می‌شود بر هیچ‌کس‌پوشیده‌نیست‌. کارورزی به دانشجویان فرصت می‌دهد تا به بهترین نحو از یک محیط کاری عینی تجربه کسب کنند. امروزه در جهان، کارورزی‌بهترین گزینه برای انجام کنکاش شغلی به شمار می‌رود. در واقع کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به دانشجویان اجازه می‌دهد بهترین نتیجه‌گیری‌ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهند. از همه مهمتر اینکه کارورزی می‌تواند به دانشجویان مهارت های شغلی مهمی را همانند برقراری ارتباط، تعهد کاری، وقت شناسی، حل مساله، کارگروهی، خودمدیریتی، برنامه‌ریزی و سازماندهی و آشنایی با فن‌آوری بیاموزد که امروزه برای شاغل شدن بسیار واجب و ضروری هستند. اما متأسفانه کارورزی در سیستم آموزش عالی کشور ما چندان از سوی دانشجویان جدی گرفته نمی‌شود. به نظر می‌رسد دلیل این امر عدم آشنایی دانشجویان با ضرورت آمادگی شغلی در دوران دانشجویی و عدم اطلاع از نقش حیاتی کارورزی در آمادگی شغلی باشد. همچنین به نظر می‌رسد در حال حاضر دفاتر ارتباط با صنعت دانشگاه‌ها که مسوول تسهیل امر کارورزی هستند، هنوز درک صحیح و کاملی از مفهوم کارورزی ندارند. به همین دلیل است که اکثر کارورزان ما ابتدایی‌ترین اصول و مقررات محیط کار نظیر نحوه برخورد با مجموعه کارمندی و کارگری را نمی‌دانند و در نتیجه قادر به استفاده بهینه از این دوره حیاتی نمی‌باشند. بطور کلی احساس نیاز عامل مهمی برای به حرکت درآمدن و به حرکت درآوردن است. اگر دانشگاه از طریق دفاتر ارتباط با صنعت این احساس نیاز را در دانشجو بوجود بیاورد که برای ورود به بازار کار باید آنچه را که در اینجا بصورت تئوری می‌آموزد،‌اجرا کند، آنوقت دانشجو قدر هر ثانیه دوره کارورزی خود را خواهد دانست، زیرا او نیاز را حس کرده است. چنین دانشجویی وقت و انرژی زیادی صرف می‌کند و مصمم است تا گوی سبقت را از دیگران برباید تا شغل شایسته‌ای پیدا کند و در آن موفق شود. درحقیقت دانشجویانی که از یک سو بنیه علمی خود را تقویت می‌کنند و از سوی دیگر خود را از نظر عملی و کاربردی آماده می‌کنند، براحتی وارد بازار کار می‌شوند و حتی حاضر به کار کردن با حقوق‌ها و دستمزدهای پایین نیستند. ‌ با بررسی‌های‌انجام‌شده‌توسط‌محققان، به‌نظر می‌رسد که‌برای‌انجام‌یک‌کارورزی‌صحیح‌و مؤثر عواملی‌همچون‌مدیریت‌، برنامه‌ریزی‌صحیح‌، نوع‌کارارائه‌شده‌به‌کارورز،میزان‌اعتبار دورهِ‌کارورزی‌و حمایت‌های‌جانبی‌از کارورز دخیل‌هستند. در ضمن لازم است دانشگاه‌ها از طریق برگزاری کلاسها و جلساتی دانشجویان را با اهمیت و ضرورت استفاده بهینه از دوره کارورزی آشنا سازند. به طور ایده‌آل، امید می‌رود کارورزی به شغل نهایی دانشجویان در آینده تسری یابد. تجربه کارورزی و تجربه‌های مشابه می‌توانند ابزار ارزشمندی برای کنکاش شغلی باشند به شرط آنکه دانشجویان با تعهد و صداقت به آنها بپردازند. اگر کارورزی، فرایند تفکر بر روی عملکرد و خودسنجی را به دانشجویان بیاموزد، بسیار مفید واقع شده است.رسالت مراکز آموزش عالی در تولید علم و گسترش دانش بر اساس ارزشها و فرهنگ جامعه ، خود مبتنی بر ارزشها  و فرهنگ بومی جامعه ، خود مبتنی بر گام های ابتدایی در آشنا سازی کودکان و نوجوانان در مقاطع پائینتر تحصیلی با روش های گروهی ،اکتشاف ، حل مساله و رشد تفکر انتقادی و در ادامه پیگیری تخصصی آنها در مقاطع مختلف آموزش عالی است. در این راستا مدیران مراکز آموزشی که با انسان  و تربیت او سر و کار دارند باید به اهمیت نقش و وظیفه خود آگاه باشند.توسعه و اثر بخشی سازمان های آموزشی (بویژه مدرسه) از طریق خلق و تعلیم معارف و در سایه ی تجربه امکان پذیر است .اگر عمل بدون اندیشه موجد فساد و دوری از اهداف می شود، علم بدون عمل نیز موجب انباشته شدن نظریات نامربوط در مغز شده و آنگونه می شود که کارآیی مدیران و اثر بخشی سازمانی مدیران مدارسی که در رشته ی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی تحصیل کرده اند تفاوت معناداری با مدیرانی که در سایر رشته ها درس خوانده اند و بر مبنی تجربه و منش مدیریتی به این پست رسیده اند و این احتمالا بهانه و حتی دلیلی موجه برای تردید مسئولان آموزش و پرورش در کارآیی دروس و فارغ التحصیلان رشته های دانشگاهی بویژه علوم تربیتی باشد. در پی جویی علت این امر آنچه بیش از همه جلب نظر می کند فقدان تجربه ی کاری فارغ التحصیلان در مدارس است آن سان که حتی بعضی از اساتید این رشته نیز محصول فرآیند تدریس و تحصیل در این رشته را تربیت متخصصان پژوهشگر در عرصه ی مدیریت و نه پرورش مدیر آموزشی می دانند. ارائه دو یا حداکثر چهار واحد کار عملی مدیریت نیز اگر چه تاثیر گذار خواهد بود اما برای حل این مساله کافی نخواهد بود. در راستای پاسخ به این مسئله چند پیشنهاد مطرح می شود: اول اینکه دانشجویان متقاضی ورود به رشته ی مدیریت آموزشی در بدو ورود مورد مصاحبه ی تخصصی و بررسی شخصیت قرار گیرند تا از وجود کاراکترها ی مدیریتی در آنها اطمینان حاصل شود، چه اینکه مدیریت غیر از علم بودن هنر نیز هست.    دوم: دانشجویان این رشته از همان ترم های آغازین (همانند دوره های انترنی دانشجویان پزشکی ) دوره های عملی را در مدارس و سایر مراکز آموزشی گذرانده و بازدید های جمعی از مدارس (بویژه آنهایی که به لحاظ مدیریتی ، موفق شناخته می شوند) داشته باشند.سوم : از مدیران مدارس خواسته شود تا کار ورز را نه بعنوان مزاحم و یا کارگر رایگان محکوم به بیگاری در مدرسه – آنگونه که برخی دانشجویان تعریف می کنند- بلکه به عنوان مدیر فردای فرایند تعلیم و تربیت بنگرند.در مدیریت مدرسه بعنوان یک سازمان اجتماعی باز از علوم مختلفی از جمله روانشناسی ، فرهنگ و رفتار سازمانی، آمار و روش های تحقیق و نیز نظریه های مدیریت ، روابط انسانی و نظارت و راهنمایی تعلیماتی و ... بصورت گسترده ای استفاده می شود . اموری چون کار گروهی و تیمی ،ایجاد انگیزه و روابط اجتماعی مورد توجه است و روانشناسی سازمانی نیز فرآیندهایی مانند مدیریت کلاس ،ایجاد انگیزه در معلمان ،توجه به نیازها و خواسته های  افراد و    مشارکت دهی آنها در تصمیم گیری را با هدف ایجاد تعهد بیشتر به پیگیری تصمیمات سازمانی دنبال می کند. تمام این دانشهاباید با تجربه جمع شوند تا بتوانند موجب اثر بخشی مدرسه شوند. اثر بخشی(به معنای حرکت صحیح در راستای اهداف سازمانی ) خود به کارآیی افراد سازمان بستگی تام داشته و مدیر در  این میان بدلیل اثر گذاری بر کل سازمان مورد عنایت ویژه ای است.  کارورزی و کارآموزی می‌تواند ابزار بسیار مهمی در راستای آمادگی شغلی دانشجویان و فارغ‌التحصیلان باشد اما بنا به دلائل مختلفی به تدریج در فرهنگ دانشگاه‌های ایران رو به اضمحلال است. دوره کارورزی امکان و فرصتی برای آشنایی دانشجویان با محیط کار محسوب می‌شود که نه تنها باعث افزایش قابلیتهای آنان برای اشتغال در آینده می‌شود بلکه به کارورزان قدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می‌دهد تا بتوانند بهتر به علاقمندی‌ها و گرایش‌های خود در زمینه‌های مختلف پی برده و نقاط ضعف و قوت کار خود را ارزیابی کنند.در اینجا به معرفی برخی مباحث این دوره می‌پردازیم:

کارآموز یا کارورز کیست؟
کارورز یا کارآموز داوطلبی است که بر حسب توانمندیهای خود و با برخورداری از دانش مقدماتی برای کسب علم (یا یک مهارت) به واحد کارورزی مراجعه می‌نماید. این فرد داوطلبی است که بطور پایه‌ای اقدام به کسب مهارتی می‌نماید. همچنین کارورز یا کارآموز داوطلبی است که با داشتن دانش تئوریک در رابطه با یک شغل یا مهارت اقدام به کسب معلومات به صورت عملی یا کاربردی می‌کند.

دانشجوی مشغول به تحصیل که به دنبال محلی برای گذراندن دوره کارآموزی خود می گردد.

دانشجویی که تمایل دارد در دوران تعطیلات تابستان در یک محیط که مرتبط با زمینه درسی خود است ضمن کار به کسب تجربه بپردازد.

فارغ التحصیل جویای کار که به علت نداشتن آشنایی با محیط کاری رشته خود قادر به پیدا کردن کار مناسب خود نیست

فارغ التحصیل جویای کاری که نداشتن سابقه کاری مانع از آن می شود که بتواند در محل دلخواه خود مشغول به کار گردد.

محل کارورزی و کارآموزی کجاست؟
 محل کارورزی و کارآموزی محلی است که با توجه به تعریف قانون کار و مبحث حمایت‌های شغلی از تمامی شرایط لازم برخوردار باشد. محل کارورزی و کارآموزی برای کارورز یا داوطلب، محلی است که مدیریت آن از دانش فنی و به روز برخوردار بوده و به مهارت یا مهارتهای لازم مسلط باشد. در این مکان امکانات آموزشی (تئوریک) و عملی از حد نصاب آموزشی بالاتر است تا مانعی برای یادگیری ایجاد نگردد.

اهمیت کارورزی

در کل هیچ جانشینی برای تجربه عملی وجود ندارد. کارورزی ابزاری برای تبدیل تئوری به عمل و همچنین تلاشی برای ایجاد پیوند‌هایی بین محیط عملی و مراکز آموزشی است. ‌ برای انجام کنکاش شغلی نیز کارورزی از بقیه گزینه‌ها مناسب‌تر است. واضح است که هرگز نمی‌توان از طریق مطالعه یا گفت‌وگو با افراد مطلع به اطلاعات کافی و مورد نیاز برای کنکاش شغلی دست یافت. کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به فرد اجازه می‌دهد بهترین نتیجه‌گیری‌ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهید. در ضمن کارورزی ممکن است به کارورز مهارتهایی را بیاموزد که ممکن است دارای آنها نباشد. کنکاش شغلی در طول یک ترم یا در طول فصل تابستان، روش نسبتاً سریع و کم خطری برای کسب اطلاعات درباره یک زمینه شغلی است. این روش به کارورزان فرصت می‌دهد تا میزان علاقه خود را قبل از آنکه برای چند سال متعهد به انجام آن شوند، بسنجند و یا اینکه بدانند برای وارد شدن به یک زمینه شغلی به چه مهارتها یا ملزومات آموزشی نیاز دارند. کارورزی حتی باید به کارورزان کمک کند تا بفهمند از چه بخش‌هایی در یک زمینه شغلی خوششان نمی‌آید. وضعیت کارورزی در کشور‌های پیشرفته
کشور‌های پیشرفته بــــه منظور پیوند توانایی های دانشگاه و نیازهای بخش خصوصی/ صنعت الگوهای گوناگون بسیاری بکار برده می‌شود که از میان آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد: ‌ ▪ مشاوره
۱) قراردادهای مشاوره‌ای برای حل مسائل آشکار: زمانی است که مدیران صنایع به دانشگاه مراجعه می‌کنند و از محققان در زمینه یک مشکل خاص که با آن مواجه شده‌اند مشاوره می‌گیرند. ۲) قراردادهای مشاوره‌ای برای یافتن و حل مشکلات: بعلت مشغولیت زیاد مدیران صنعت معمولاً بسیاری از مسائل و مشکلات از دید آنها مخفی می‌ماند. در این زمان محققان دانشگاه می‌توانند مشکلات آنها را تشخیص داده و برای آن راه حل پیشنهاد کنند. ‌

شبکه سازی
افرادی که در حین کارورزی ملاقات می‌شوند، ممکن است بعدها به طور شگفت‌آوری در زندگی کارورزان دوباره ظاهر شوند، به ویژه اگر کارورزان به فعالیت در آن زمینه شغلی یا زندگی در همان شهر ادامه دهند. برای مثال ممکن است یکی از همکاران سابق کارورزان در یک دوره کارورزی به همکار، رئیس، مشتری و یا حتی مربی آنها بدل شود. مزایای دو جانبه ‌ همانطور که کارورزان مشغول کارورزی برای یک سازمان هستند، ممکن است آن سازمان نیز درحال ارزشیابی آنها باشد و اگر کارورزان تصمیم بگیرند که علاقمند هستند پس از کارورزی در آن سازمان مشغول به کار شوند، آنوقت دوره کارورزی می‌تواند برگ برنده کارورزان باشد. در واقع امروزه بسیاری از کارفرمایان مایل هستند تا کارمندان جدید خود را از میان کارورزان خود انتخاب کنند زیرا آنها شناخت بهتری نسبت به  این افراد دارند.

 توسعه آموزش و برنامه‌های آموزشی ‌

۱) دوره‌های کوتاه مدت: این دوره‌ها توسط اساتید دانشگاهی و بر اساس نیاز مدیران و کارشناسان صنعت، طراحی و اجرا خواهد شد تا نیاز فوری به مهارت جدید نیروی انسانی مورد نیاز صنعت برطرف شود. ‌ ۲) دوره‌های تکمیلی با مدرک مشترک: این دوره‌ها که اغلب در مقاطع کارشناسی ارشد و توسط متخصصین دانشگاهی و صنعتی به کمک هم طراحی و اجرا می شوند نقش موثری در افزایش بهره‌وری و کارآیی نیروی انسانی و سیستم آموزشی دانشگاه دارد، بطوری‌که اغلب پروژه‌های دانشجویی در این روش به نوآوری و خلق محصول یا خدمات جدید منجر خواهد شد. ‌ ۳) دوره های مداوم آموزش کوتاه مدت: این دوره‌ها با هدف به‌روز نگه داشتن اطلاعات فنی و علمی کارشناسان بخش صنعت طراحی و با مشارکت صنعت انجام می‌پذیرد. ‌ ۴) دوره های میان‌مدت و بلندمدت: این دوره‌ها اغلب برای ایجاد مهارت جدید در نیروی انسانی شاغل به کار طراحی و اجرا می‌گردد. ‌

کارورزی و کارآموزی در ایران
کارورزی و کارآموزی یکی از ابزارهای مهم تربیت نیروی انسانی در حوزه تحصیلات عالی است . دانشگاه علاوه بر آموزش باید در پژوهش و خدمات رسانی به صنایع نقش مهمی را ایفا کند. متأسفانه وضعیت دانشگاهها در ایران به گونه‌ای است که بیشتر به انتقال دانش‌های تئوری می‌پردازد، بدون اینکه زمینه جذب دانش انتقال یافته فراهم شده باشد. کارورزی می‌تواند ابزار بسیار مهمی در راستای ایجاد چنین زمینه‌ای باشد اما بنا به دلائل مختلفی به تدریج در فرهنگ دانشگاه‌های ایران رو به اضمحلال است. در ضمن در ایران اکثر دانشجویان و اساتید به علت شباهت ظاهری این دو واژه آن را یکی می‌دانند و تفاوتی بین آنها قائل نمی‌شوند و از دو عنوان برای یک منظور استفاده می‌کنند. بعنوان مثال، بر طبق مصوبه آموزش عالی سابق، دانشجویان رشته کتابداری و اطلاع‌رسانی در مقطع لیسانس موظف به گذراندن 952 ساعت کار عملی در کتابخانه و مراکز اطلاع‌رسانی هستند که از آن تحت عنوان کارآموزی یاد می‌شود. با این حال اکثر دانشجویان در عین مفید خواندن واحد کارآموزی آن را خسته‌کننده می‌دانند و با این که به ضرورت انجام آن واقف‌اند بجای توجه به کاربرد آن به گرفتن نمره‌ای اکتفا می‌کنند. یا در رشته کامپیوتر فرد می‌بایست 160 الی 240 ساعت کارآموزی داشته باشد.کارورزی دررشته مدیریت آموزشی ۲۱۶ساعت ودر ۴واحددرسی ارایه می شود

اهمیت مدیریت آموزشی وجایگاه کارورزی در آن

یکی از مهم ترین ظریف ،ترین وموثرترین مدیریت ها،مدیریت آموزشی است زیرا این نوع از مدیریت در فرایند یاددهی ـیادگیری ، افزایش بهره وری سازمان های آموزشی وتحقق اهداف هریک از دوره های تحصیلی تاثیر بسیاری دارد از عوامل موثر در موفقیت مدیریت آموزشی ،تربیت مدیرانی صالح ،عالم وباتجربه است زیرا به کمک  مدیران شایسته ودارای صلاحیت عمومی ،حرفه ای ومهارت های انسانی ،ادراکی وفنی سازمان های آموزشی متحول وزمینه برای بروز خلاقیت ها ونوآوری ها ونیز ایجاد تغییرات لازم فراهم می شود ،همچنین رشد هماهنگ وهمه جانبه کودکان،نوجوانانوجوانان  واستفاده بهینه از منابع انسانی ومادی هر واحد آموزشی ممکن خواهد شد دوره های آموزشی رسمی بلند مدت وکوتاه مدت در تربیت مدیران شایسته سهم عمده ای دارد آموزش مدیران ممکن است در سطوح کاردانی،کارشناسی،کارشناسی ارشد ودکترا صورت می گیرد ومی توانیم علاوه بر دوره های رسمی دانشگاهی ،دوره های باز آموزی مدیران را طراحی واجرا کنیم به این منظور ،دربرنامه ریزی آموزشی وزارت علوم ،تحقیقات وفناوری ووزارت آموزش وپرورش ،رشته های گوناگون مدیریت ومدیریت آموزشی گنجانده شده است کارورزی در رشته مدیریت آموزشی طبق برنامه مصوب طی دو نیم سال در دانشگاه عرضه می شود در نیم سال اول ۲واحد با عنوان کارورزی۱،در نیم سال دوم نیز ۲واحدتحت عنوان کارورزی ۲عرضه می شود ،بنابراین ۴وواحد از دروس دانشجویان رشته مدیریت آموزشی در  سطح کارشناسی به کارورزی ۱و۲اختصاص دارد.در برنامه تصویب شده آمده است که دانشجویان باید پیش نیاز لازم را بگذرانند در دانشگاه نیز مانند مراکز تربیت معلم درس کارورزی ۱و۲ به صورت مستمر ودر سال آخر تحصیل دانشگاهی عرضه می شود در برنامه مصوب آمده است که دانشجویان باید۲۱۶ساعت برای کارورزی ا و۲۱۶ساعت برای کارورزی ۲ در مدرسه وسازمان های اداری فعالیت عملی وکارورزی داشته باشند.

کارورزی چیست؟
امروزه و به خاطر آنکه واژه کارورزی کاربردهای فراوانی دارد، گاهی اوقات به سختی می‌توان منظور گوینده را از واژه <کارورزی> استنباط کرد. در حقیقت می‌توان هر تجربه آموزشی را که با شغل ترکیب شود، کارورزی نامید و همین ترکیب است که کارورزی را به ابزاری منحصر به فرد برای <کنکاش شغلی> Career Exploration تبدیل می‌کند.
اصل کلمه کارورزی به واژه <کارورز> برمی‌گردد و به فردی گفته می‌شود که در حین تحصیل در آموزش عالی و یا بلافاصله بعد از پایان دوران تحصیل و تنها با هدف کسب تجربه و مهارت کاری و عملی در مؤسسه‌ای مشغول بکار می‌شود (در ایران این واژه تا حدودی منحصر به دانشجویان رشته پزشکی شده که به آنها <آنترن> گفته می‌شود.) ‌ کارورزی می‌تواند برای افراد حالت اجباری یا اختیاری داشته باشد. یعنی کارورز گاهی اوقات باید برای گذراندن دو یا سه واحد درسی در دانشگاه به دوره کارورزی روی بیاورد و یا اینکه خودش به طور داوطلبانه در یک واحد صنعتی یا اداری مشغول کار (بدون دستمزد) شود. دوره کارورزی امکان و فرصتی برای آشنایی دانشجویان با محیط کار محسوب می‌شود که نه تنها باعث افزایش قابلیت‌های آنان برای اشتغال در آینده می‌شود بلکه به کارورزان قدرت انتخاب بیشتری در انجام وظایف ارائه شده می‌دهد تا بتوانند بهتر به علاقمندی‌ها و گرایش‌های خود در زمینه‌های مختلف پی برده و نقاط ضعف و قوت کار خود را ارزیابی کنند. مثلاً حضور در کتابخانه برای کارورز، برخورد با واقعیت‌ها را به دنبال دارد. در واقع می‌توان اصول نظری که اساس یک مصاحبه خوب در بخش مرجع را تشکیل می‌دهند به بهترین شکل در کلاس درس تدریس کرد اما روش‌های ارتباطی واقعی را فقط از طریق تمرین و برخورد با مراجعه‌کننده می‌توان کسب کرد و در مرحله عمل است که کارورز قادر به برقراری ارتباط گفتاری یا کلامی و افزایش مهارت‌های ارتباطی گفتاری و غیر گفتاری خواهد شد. آشنایی با منابع مرجع به خاطر نیازهای فوری و سرعت عمل داشتن در امر اطلاع‌رسانی همه از مزایای حضور در کتابخانه محسوب می‌شوند. ● مشکلات کارورزان در ایران
برخی از مشکلات کارورزی دانشجویان دانشگاه‌های ایران را می‌توان به دو بخش زیر تقسیم کرد: ▪ مشکلات ناشی از دانشگاه‌ها:
۱) عدم حضور استاد راهنما (یا سرپرست کارآموز) و عدم ارتباط وی در حین کارورزی.
۲) کمبود منابع اطلاعاتی: کمبود منابع موجود و عدم تشابه آنها، امکان کسب تجربه یکسان را برای دانشجویان هم رشته فراهم نمی‌کند لذا سطح یادگیری دانشجو متفاوت خواهد بود.
۳) نحوه ارزیابی کیفیت کارورزی: در اکثر مراکز دانشگاهی به میزان فراگیری و افزایش دانش عملی دانشجو در طی دوره کارورزی توجه زیادی نمی‌شود و ارائه گزارش و دادن نمره بیشتر جنبه رفع تکلیف به خود گرفته است. ▪ مشکلات‌ناشی‌از محیط‌کار:
۱) پذیرش‌: اغلب ‌سازمان‌ها یا واحد‌های صنعتی بزرگ معمولاً از پذیرش‌دانشجو خودداری‌می‌کنند،یا شرایطی‌قائل‌می‌شوند که‌دانشجو ترجیح‌می‌دهد در سازمان‌ها و واحد‌های صنعتی کوچک‌تر به‌کارورزی بپردازد.
۲) نداشتن مسوول خاصی برای راهنمایی دانشجویان‌در سازمان‌ها یا واحد‌های صنعتی.
۳) برخوردار نبودن‌دانشجویان‌از امکانات‌رفاهی.
۴) سایر مشکلات‌: مانند نبود انگیزهِ‌کافی‌در مدیران‌سازمان‌ها یا واحد‌های صنعتی و ناآشنایی‌آنها با اهمیت‌کارورزی.‌
ازطرفیدرزمینهِ‌کارورزی‌درایران هنوز‌برنامهِ‌مدون‌ومصوبی‌وجودندارد. البته‌ممکن‌است در برخی از‌سازمان‌ها یا واحد‌های صنعتیافرادی‌به‌طورمستقل‌این‌دوره‌را تجربه‌کرده‌باشند. به عنوان مثال معاونت‌آموزشی‌و پژوهشی‌مرکز اطلاع‌رسانی‌جهادکشاورزی‌اخیراً برنامهِ‌کارورزی‌را در برنامه‌های‌آموزشی‌خود قرار داده‌است‌. این‌طرح‌که‌از ابتکارات‌شخصی‌نشأت‌می‌گیرد به‌منظور انتقال‌تجربه‌به‌نسل‌جدید وگزینش‌ افراد مستعد برای‌آیندهِ‌کاری‌سازمان‌شروع‌شده‌است‌. با این‌که‌مدت‌چندانی‌از اجرای‌این‌طرح‌نمی‌گذرد، گرایش‌کارورزان‌رابه‌دنبال‌داشته‌است‌؛ به‌طوری‌که‌بعد از گذشت‌مدتی‌، تقاضا از جانب‌کارورزان‌سازمان‌ودانشجویان‌دیگر برای‌گذراندن‌دورهِ‌کارورزی‌صورت‌گرفت‌که‌صرفاً هدف‌آنها کسب‌تجربه‌بود.
دردورهِ‌کارورزی‌برروی‌مهارتهایی‌از دانشجویان‌تأکید می‌گردد که‌در دانشگاه‌ها کم‌تر به‌این‌مهارت‌ها توجه‌می‌شود. هم‌اکنون‌چهار نفر کارورز در مقاطع‌لیسانس‌و فوق‌لیسانس‌در مرکز اطلاع‌رسانی‌جهاد کشاورزی تحت‌آموزش‌قرار دارند. در حال‌حاضر این‌طرح‌مراحل‌آغازین‌خود راطی‌می‌کندوهنوزبرای‌اظهارنظرو اعلام‌نتیجه‌دربارهِ‌آن‌زود است‌. ● اهمیت و مزایای کارورزی ‌
در کل هیچ جانشینی برای تجربه عملی وجود ندارد. کارورزی ابزاری برای تبدیل تئوری به عمل و همچنین تلاشی برای ایجاد پیوند‌هایی بین محیط عملی و مراکز آموزشی است. ‌
برای انجام کنکاش شغلی نیز کارورزی از بقیه گزینه‌ها مناسب‌تر است. واضح است که هرگز نمی‌توان از طریق مطالعه یا گفت‌وگو با افراد مطلع به اطلاعات کافی و مورد نیاز برای کنکاش شغلی دست یافت. کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به فرد اجازه می‌دهد بهترین نتیجه‌گیری‌ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهید. در ضمن کارورزی ممکن است به کارورز مهارتهایی را بیاموزد که ممکن است دارای آنها نباشد. در ادامه به مزایای کارورزی برای کارورز، سازمان ارائه‌دهنده برنامه کارورزی (واحد صنعتی) و اجتماع اشاره خواهد شد: ‌ ▪ کنکاش شغلی و توسعه مهارت‌ها
کارورزان فراتر از آنچه در دوره کارورزی مشاهده و جذب می‌کنند، احتمالاً فرصت خواهند یافت تا مهارت‌هایی را فرا بگیرند که به علایق شغلی آنها در آینده مربوط خواهند شد.
یکی از با ‌ارزشترین جنبه‌های کارورزی ممکن است بدست آوردن فرصت برای صحبت کردن رسمی یا غیررسمی با افراد حرفه‌ای در زمینه شغلی که کارورزان به آن علاقه دارند، باشد. کارورزان می‌توانند از آنها درباره مسیرهای شغلی‌شان بپرسند و از آنها بخواهند تا به آنها یا در کل کسانی که در ابتدای این مسیر شغلی قرار دارند نصیحت یا توصیه کنند. در واقع یک نمای نزدیک از تصمیمات، رفتارها و موفقیت‌های آنها می‌تواند به کارورزان کمک کند تا خودشان را جای آنها فرض کند. ▪ یک روش کم خطر
کنکاش شغلی در طول یک ترم یا در طول فصل تابستان، روش نسبتاً سریع و کم خطری برای کسب اطلاعات درباره یک زمینه شغلی است. این روش به کارورزان فرصت می‌دهد تا میزان علاقه خود را قبل از آنکه برای چند سال متعهد به انجام آن شوند، بسنجند و یا اینکه بدانند برای وارد شدن به یک زمینه شغلی به چه مهارتها یا ملزومات آموزشی نیاز دارند. کارورزی حتی باید به کارورزان کمک کند تا بفهمند از چه بخش‌هایی در یک زمینه شغلی خوششان نمی‌آید. ▪ شبکه سازی
افرادی که در حین کارورزی ملاقات می‌شوند، ممکن است بعدها به طور شگفت‌آوری در زندگی کارورزان دوباره ظاهر شوند، به ویژه اگر کارورزان به فعالیت در آن زمینه شغلی یا زندگی در همان شهر ادامه دهند. برای مثال ممکن است یکی از همکاران سابق کارورزان در یک دوره کارورزی به همکار، رئیس، مشتری و یا حتی مربی آنها بدل شود. ▪ مزایای دو جانبه ‌
همانطور که کارورزان مشغول کارورزی برای یک سازمان هستند، ممکن است آن سازمان نیز درحال ارزشیابی آنها باشد و اگر کارورزان تصمیم بگیرند که علاقمند هستند پس از کارورزی در آن سازمان مشغول به کار شوند، آنوقت دوره کارورزی می‌تواند برگ برنده کارورزان باشد. در واقع امروزه بسیاری از کارفرمایان مایل هستند تا کارمندان جدید خود را از میان کارورزان خود انتخاب کنند زیرا آنها شناخت بهتری نسبت این افراد دارند.● وضعیت کارورزی در کشور‌های پیشرفته
کشور‌های پیشرفته بــــه منظور پیوند توانایی های دانشگاه و نیازهای بخش خصوصی/ صنعت الگوهای گوناگون بسیاری بکار برده می‌شود که از میان آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد: ‌ ▪ مشاوره
۱) قراردادهای مشاوره‌ای برای حل مسائل آشکار: زمانی است که مدیران صنایع به دانشگاه مراجعه می‌کنند و از محققان در زمینه یک مشکل خاص که با آن مواجه شده‌اند مشاوره می‌گیرند.
۲) قراردادهای مشاوره‌ای برای یافتن و حل مشکلات: بعلت مشغولیت زیاد مدیران صنعت معمولاً بسیاری از مسائل و مشکلات از دید آنها مخفی می‌ماند. در این زمان محققان دانشگاه می‌توانند مشکلات آنها را تشخیص داده و برای آن راه حل پیشنهاد کنند. ‌ ● توسعه آموزش و برنامه‌های آموزشی ‌
۱) دوره‌های کوتاه مدت: این دوره‌ها توسط اساتید دانشگاهی و بر اساس نیاز مدیران و کارشناسان صنعت، طراحی و اجرا خواهد شد تا نیاز فوری به مهارت جدید نیروی انسانی مورد نیاز صنعت برطرف شود. ‌
۲) دوره‌های تکمیلی با مدرک مشترک: این دوره‌ها که اغلب در مقاطع کارشناسی ارشد و توسط متخصصین دانشگاهی و صنعتی به کمک هم طراحی و اجرا می شوند نقش موثری در افزایش بهره‌وری و کارآیی نیروی انسانی و سیستم آموزشی دانشگاه دارد، بطوری‌که اغلب پروژه‌های دانشجویی در این روش به نوآوری و خلق محصول یا خدمات جدید منجر خواهد شد. ‌
۳) دوره های مداوم آموزش کوتاه مدت: این دوره‌ها با هدف به‌روز نگه داشتن اطلاعات فنی و علمی کارشناسان بخش صنعت طراحی و با مشارکت صنعت انجام می‌پذیرد. ‌
۴) دوره های میان‌مدت و بلندمدت: این دوره‌ها اغلب برای ایجاد مهارت جدید در نیروی انسانی شاغل به کار طراحی و اجرا می‌گردد. ‌ ● فعالیت های تحقیق و توسعه ‌
۱) پیمانکاری پژوهش: در این روش، پس از تعیین موضوعات تحقیق که می‌تواند به شیوه مشاوره نیز صورت گرفته باشد، کارشناسانی از صنعت که بکارگیرندگان نتایج حاصله می‌باشند، به مراکز تحقیقاتی دانشگاهی معرفی شده، تا اولا ًدر طول اجرای پروژه هماهنگی‌های لازم را به عمل آورده و ثانیاً در صورت نیاز آموزش‌های لازم را دریافت کرده و نتیجه تحقیقات را با خود به صنایع مربوطه عودت نماید. ‌
۲) اجرای مشترک پروژه ها: در این روش پروژه به صورت مشترک تعریف و اجرا و نظارت می‌شوند. البته ساماندهی و تقسیم وظایف بر اساس نوع پروژه می‌تواند متفاوت باشد. ‌
۳) سرمایه گذاری مشترک پروژه‌ها: در بسیاری از زمینه‌ها که مورد علاقه هر دو طرف دانشگاه و صنعت می باشد، پروژه‌هایی تعریف و با سرمایه گذاری مشترک اجرا می‌شوند که هم دانشگاه و هم صنعت از دستاوردهای آن جهت توسعه علوم و فن‌آوری استفاده می‌نمایند. این کار می تواند به صورت تأسیس مراکز تحقیقاتی مشترک نیز صورت پذیرد که در این صورت مرکز تاسیس شده دارای شخصیت حقوقی مستقل خواهد بود. ‌
همچنین می توان به سایر زمینه‌های همکاری از قبیل‌ بازدید منظم متقابل ،نشست های سازماندهی شده مشترک ،کنفرانس‌ها و سمینارها،انتشارات مشترک ،نمایشگاه مشترک ،حمایت صنعتی از دانش پژوهان و انجمن‌ها و کارآموزی دانشجویان در صنعت اشاره نمود ● نتیجه‌گیری
کارآمد شدن‌دانشجویان‌در هر زمینه‌ای و همچنین مهیا کردن آنها برای اشتغال ‌، چیزی‌فراتر از آموخته‌های‌نظری‌کلاس‌درس‌را می‌طلبد و نتایج‌مثبتی‌که‌ازهمپاشدن‌علم‌با عمل‌حاصل‌می‌شود بر هیچ‌کس‌پوشیده‌نیست‌. کارورزی به دانشجویان فرصت می‌دهد تا به بهترین نحو از یک محیط کاری عینی تجربه کسب کنند. امروزه در جهان، کارورزی‌)Internship( بهترین گزینه برای انجام کنکاش شغلی به شمار می‌رود. در واقع کارورزی یک تجربه دست اول و عملی است که به دانشجویان اجازه می‌دهد بهترین نتیجه‌گیری‌ها را درباره ارتباط احتمالی خود و یک زمینه شغلی، انجام دهند. از همه مهمتر اینکه کارورزی می‌تواند به دانشجویان مهارت های شغلی مهمی را همانند برقراری ارتباط، تعهد کاری، وقت شناسی، حل مساله، کارگروهی، خودمدیریتی، برنامه‌ریزی و سازماندهی و آشنایی با فن‌آوری بیاموزد که امروزه برای شاغل شدن بسیار واجب و ضروری هستند. اما متأسفانه کارورزی در سیستم آموزش عالی کشور ما چندان از سوی دانشجویان جدی گرفته نمی‌شود. به نظر می‌رسد دلیل این امر عدم آشنایی دانشجویان با ضرورت آمادگی شغلی در دوران دانشجویی و عدم اطلاع از نقش حیاتی کارورزی در آمادگی شغلی باشد. همچنین به نظر می‌رسد در حال حاضر دفاتر ارتباط با صنعت دانشگاه‌ها که مسوول تسهیل امر کارورزی هستند، هنوز درک صحیح و کاملی از مفهوم کارورزی ندارند. به همین دلیل است که اکثر کارورزان ما ابتدایی‌ترین اصول و مقررات محیط کار نظیر نحوه برخورد با مجموعه کارمندی و کارگری را نمی‌دانند و در نتیجه قادر به استفاده بهینه از این دوره حیاتی نمی‌باشند.
بطور کلی احساس نیاز عامل مهمی برای به حرکت درآمدن و به حرکت درآوردن است. اگر دانشگاه از طریق دفاتر ارتباط با صنعت این احساس نیاز را در دانشجو بوجود بیاورد که برای ورود به بازار کار باید آنچه را که در اینجا بصورت تئوری می‌آموزد،‌اجرا کند، آنوقت دانشجو قدر هر ثانیه دوره کارورزی خود را خواهد دانست، زیرا او نیاز را حس کرده است. چنین دانشجویی وقت و انرژی زیادی صرف می‌کند و مصمم است تا گوی سبقت را از دیگران برباید تا شغل شایسته‌ای پیدا کند و در آن موفق شود. درحقیقت دانشجویانی که از یک سو بنیه علمی خود را تقویت می‌کنند و از سوی دیگر خود را از نظر عملی و کاربردی آماده می‌کنند، براحتی وارد بازار کار می‌شوند و حتی حاضر به کار کردن با حقوق‌ها و دستمزدهای پایین نیستند. ‌
با بررسی‌های‌انجام‌شده‌توسط‌محققان، به‌نظر می‌رسد که‌برای‌انجام‌یک‌کارورزی‌صحیح‌و مؤثر عواملی‌همچون‌مدیریت‌، برنامه‌ریزی‌صحیح‌، نوع‌کارارائه‌شده‌به‌کارورز،میزان‌اعتبار دورهِ‌کارورزی‌و حمایت‌های‌جانبی‌از کارورز دخیل‌هستند. در ضمن لازم است دانشگاه‌ها از طریق برگزاری کلاسها و جلساتی دانشجویان را با اهمیت و ضرورت استفاده بهینه از دوره کارورزی آشنا سازند.
به طور ایده‌آل، امید می‌رود کارورزی به شغل نهایی دانشجویان در آینده تسری یابد. تجربه کارورزی و تجربه‌های مشابه می‌توانند ابزار ارزشمندی برای کنکاش شغلی باشند به شرط آنکه دانشجویان با تعهد و صداقت به آنها بپردازند. اگر کارورزی، فرایند تفکر بر روی عملکرد و خودسنجی را به دانشجویان بیاموزد، بسیار مفید واقع شده است.